вәсвәсә

сущ.

1) искуше́ние, обольще́ние, собла́зн

дошман вәсвәсәсе — собла́зн врага́

2) подозре́ние, опасе́ние; сомне́ние, колеба́ние, беспоко́йство, трево́га

аның күңелендә вәсвәсә туды — в его́ душе́ появи́лось сомне́ние

•

- вәсвәсә бирү

- вәсвәсәгә килү
- вәсвәсәгә төшү
- вәсвәсә салу
- вәсвәсә тарату